Μενγκς, Άντον Ραφαέλ

(Anton Raphael Mengs, Άουσιγκ, Βοημία 1728 – Ρώμη 1779). Γερμανός ζωγράφος και θεωρητικός της τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1740 σπούδασε ζωγραφική με τον Μπενεφιάλ στη Ρώμη και το 1745 έγινε πρώτος ζωγράφος της αυλής της Δρέσδης, όπως και ο πατέρας του. Το 1746 επέστρεψε στη Ρώμη, όπου και εγκαταστάθηκε οριστικά το 1752. Σε ηλικία 33 ετών έγινε διάσημος με τον Παρνασσό της έπαυλης Αλμπάνι, το 1762 ανταγωνιζόταν τον Τιέπολο στη Μαδρίτη, ενώ το 1771 διετέλεσε πρίγκιπας της Ακαδημίας του Αγίου Λουκά, καθώς και διακοσμητής του Βατικανού και του βασιλικού ανακτόρου της Μαδρίτης. Ο Μ. θεωρήθηκε από τους συγχρόνους του ο μεγαλύτερος μεταρρυθμιστής της ζωγραφικής και ίσως ο μεγαλύτερος ζωγράφος των αιώνων. Υπήρξε φίλος των διασημότερων λογίων και καλλιτεχνών της Ευρώπης και θεωρείται πρόδρομος του νεοκλασικισμού, όμως ως μεταρρυθμιστής όχι μόνο δεν υπερέβαλλε τον Τιέπολο (κατά την επικρατούσα αντληψη) αλλά ούτε και τον Απιάνι και άλλους καινοτόμους, ενώ δεν είναι δυνατόν να ειπωθεί με σαφήνεια ότι υπερτερούσε άλλων νεοκλασικών ζωγράφων στο αρχαιολατρικό πνεύμα και στην καθαρότητα της γραμμής. Αντίθετα, πολλές προσωπογραφίες του είναι ζωντανές και δροσερές, όπως του Ανιμπάλι στην Πινακοθήκη Μπρέρα του Μιλάνου, η Αυτοπροσωπογραφία της Πινακοθήκης Ουφίτσι στη Φλωρεντία, η Προσωπογραφία της κόρης του Κατερίνας στην ιδιωτική συλλογή Τσεντιλούτσι κ.ά. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα επιστημονικά και θεωρητικά κείμενά του, με κυριότερο το Συλλογισμοί σχετικά με την ομορφιά και το γούστο στη ζωγραφική (1780). Αυτοπροσωπογραφία του Γερμανού ζωγράφου Άντον Ραφαέλ Μενγκς. «Ο τραγουδιστής Ντομένικο Aνίμπαλι», μία από τις ωραιότερες προσωπογραφίες του Γερμανού ζωγράφου Άντον Ραφαέλ Μενγκς (Πινακοθήκη Μπρέρα, Μιλάνο).